Kabouters en Welpen

Het is typisch voor kabouters en welpen dat ze zelf dingen leren doen. Ze krijgen ruimte en kansen om dingen uit te proberen en van elkaar te leren. De werking wordt ingekleed met verhalen en fantasie. Hierbij steunt men op het jungleboek (vandaar de welpen) en Kalisandra (het kabouterverhaal). Zo komt het dat vaste kleine groepen “nesten ” of “volkjes” genoemd worden. “Raadrots” of “hunkerbunker” is het moment waarop welpen en kabouters gaan samenzitten om over van alles te kletsen en mee te beslissen.